Met de paplepel
Roy Hoogstad (25) vaart al zijn hele leven over de Oosterschelde. Als baby bij zijn vader op schoot en sinds 2017 staat hij zelf achter het roer. ‘Toen ik van school kwam, wist ik meteen dat ik schipper wilde worden.’ Roy kon terecht in het bedrijf van zijn ouders, Frisia Rondvaarten.
Rondvaarten
In de zomer vaart hij bijna dagelijks uit. De ouders van Roy, Coby en Gerard, startten medio jaren ’90, toen de visstand terugliep, met het aanbieden van rondvaarten. Ze hebben nu twee boten: de grote Frisia en de wat kleinere Frisia 2. De boten liggen in Sint-Annaland op Tholen, vlakbij Roy’s woonplaats Sint-Maartensdijk. ‘In tien minuten fietsen sta ik aan de dijk, bij Gorishoek. Vanaf de dijk zie je daar heel vaak bruinvissen.’
Zeehondenpups
En hoe is dat dan, schipper zijn op een rondvaartboot? Roy: ‘Fantastisch! Geen dag is hetzelfde. Het weer is altijd anders, het tij is anders, de natuur is anders. Ik vind het prachtig om over de Oosterschelde te varen. Met onze zeehondenvaartochten varen we naar de Vondelingsplaat, waar bij laag water wel 50 tot 100 zeehonden liggen.
Geboorte
In de zomer zie ik ze elke dag, dan zie je steeds kleine veranderingen in de groep. Er gebeurt altijd wel wat. Twee jaar geleden bijvoorbeeld, zagen we een zeehond geboren worden. Dat was echt hartstikke mooi om te zien. Je kon de placenta zien liggen in het zand. Sinds ik dat gezien heb, herken ik het vaker. Dan zie ik een placenta liggen, en weet ik dat ergens in de buurt een kleine pup moet zijn.’
Zandhonger op de Vondelingsplaat
Frisia Rondvaarten is onderdeel van het Gastheernetwerk van Nationaal Park Oosterschelde, een netwerk van recreatie-ondernemers die hun kennis van en liefde voor de omgeving over op hun gasten. En dat is aan Roy wel besteed, zeker als het over de Vondelingsplaat gaat. Al tijdens de Gastheercursus koos hij de plaat als favoriete plek. ‘Vanwege de zeehonden natuurlijk, maar je kunt er nog zo veel meer over vertellen.
Stroming
Het verhaal over zandhonger bijvoorbeeld.’ Met de komst van de Oosterscheldekering is de stroming minder sterk geworden, waardoor er geen natuurlijke opbouw meer is van zandplaten. Met name tijdens stormen verdwijnt er zand van de platen. Hoe lager de platen, hoe minder vogels en zeehonden er kunnen rusten en eten. Roy: ‘Een paar weken terug voeren we met opkomend water langs de Vondelingsplaat. Het waaide niet eens zo heel hard, maar je kon echt zien hoe het zachte zand werd weggeslagen.’ Gelukkig worden er maatregelen tegen zandhonger genomen, zoals het ophogen van de platen met héél véél zand.
Het water hoort bij mij
Water en Roy, dat zijn twee handen op een buik. ‘Het water hoort bij mij. In de winter, als we weinig rondvaarten hebben, vaar ik in de binnenvaart. Op vrije dagen vaar ik door de Biesbosch, of ik ga op vakantie naar een plek met zon én water. Ik moet gewoon op het water zitten.’
Toekomst
En dat is ook wat Roy in de toekomst wil blijven doen: ‘Ik hoop nog heel lang te mogen varen door Nationaal Park Oosterschelde. Ik wil zolang het kan het gebied laten zien vanaf het water, om mensen te laten ervaren dat je vanaf het water zo veel bijzonders kunt zien.’
Dit verhaal is geschreven voor de Dag van het Nationaal Park 2023. Het laat zien hoe de mensen, ongeacht hun leeftijd en achtergrond, de schoonheid en magie van het nationaal park omarmen.