‘Ik woon in Zierikzee, maar ben in de jaren zestig opgegroeid onder de rook van de Westelijke Mijnstreek. De penetrante geur van de cokesfabriek in Geleen herinner ik mij goed. Daarnaast zie ik nog steeds de diepzwarte kleur van de Geleenbeek en hoor ik het advies van mijn moeder: “Zwem nooit in het buitenwater!”. Schrijnende vervuiling was toen nog heel gewoon.
Een nieuwe brug naar een onbekend eiland
In die jaren brachten wij onze zomervakanties door in Zeeland, bij voorkeur op Walcheren. Daar huurden wij een wit huisje in het Vebenabos, een vakantiepark aan de duinrand niet ver van Koudekerke. Hier was helder zeewater en daarvan kreeg ik geen genoeg. Dat is nooit meer overgegaan.
Op een dag reden we over een nieuwe brug naar een voor ons volkomen onbekend eiland met een moeilijke naam: Schouwen-Duiveland. Mijn moeder parkeerde onze DAF halverwege de Zeelandbrug – toen kon dat nog – en maakte foto’s van de Oosterschelde. Liefde op het eerste gezicht! Als ik toen had geweten dat ik zoveel uren in dat water zou gaan doorbrengen…
Neem de trap naar de hemel: de onderwaterwereld
Stairway to Heaven is een nummer van de Britse rockband Led Zeppelin (1971). Een trap naar de hemel, maar in mijn geval een duiktrap naar de onderwaterwereld aan de voet van de pijler van de Zeelandbrug, nabij Zierikzee. Langs de Oosterschelde zijn veel trappen aangelegd voor zwemmers, snorkelaars en duikers.
Het onderwaterleven is uitbundig en vaak onverwacht kleurrijk en je hoeft er niet voor te duiken. Schaf een snorkel en een duikbril aan, wacht op redelijk windstil weer en neem de trap naar de hemel. Heb geduld, want veel dieren zijn klein, goed gecamoufleerd, schuw en soms erg snel, zoals ansjovissen en steurgarnalen. Met wat geluk zie je kreeften, zeekatten, slijmvissen, ribkwallen en naaktslakken. Geniet van de kleurenpracht van de wieren. Er zitten honderden soorten wieren in de Oosterschelde. Vooral de wieren met een rode kleur zijn prachtig en onder een binoculair zie je hoe mooi ze van vorm zijn. Veel dieren en wieren zijn afkomstig uit verre wateren en kwamen hier onbedoeld terecht via ballastwater in schepen of via schelpdierimporten.
Ook onder het wateroppervlak is de samenleving multicultureel, zoals deze Limburger in het Zeeuwse zoute nat.’