Tot ongeveer halverwege de negentiende eeuw bestond de westelijke helft van het huidige Sint Philipsland uit schor, doorsneden door talloze grote en kleine getijdenkreken. Daarvan resteren de Rumoirtschorren. En, wat dit gebied zo bijzonder maakt: er ligt een hollestelle. Het is de enige resterende hollestelle in Nederland die nog buitendijks ligt.
Over die uitgestrekte velden zwierven herders met hun kudden en om mens en dier van drinkwater te voorzien waren drinkputten nodig. Die kon je niet graven, want dan zouden ze binnen de kortste keren gevuld zijn met zout getijdenwater.
Daarom werd een put niet gegraven, maar gebouwd: bovenop het maaiveld werd een ronde aarden wal aangelegd, met een bodem van klei, waarbinnen het regenwater werd opgevangen. Zo’n waterput werd een hollestelle genoemd.
In ruim zes uur wordt het vloed – het water wordt hoger, daarna wordt het in dezelfde tijd eb – het water wordt weer lager. Eb en vloed ontstaan door de aantrekkingskracht van de maan op het water op aarde.
De maan trekt als het ware aan het water, waardoor het water in de zeeën een bepaalde kant op beweegt. De aarde draait om haar eigen as en om de zon heen. Daardoor is de plek waar de maan het sterkst aan het water trekt telkens verschillend.
Bekijk het WERKELIJKE GETIJ en UITLEG.
